Bir Kitap Okudum Hiçbir Şey Değişmedi
Yıllarca olumlama, çeşitli ritüeller, kişisel gelişim kitapları okudum. Hiç bir şey değişmedi. O anda o kitabı okuyunca kendini çok iyi hissetme dışında bir şey değişmedi hayatımda. Nerede yanlış yapıyorum diye kendimi yıprattığım günler oldu.
Hayatınızı 7 günde değiştirin.5 günde muhteşem hayat.Zengin olmanın yolları vs. uzar gider bu kitaplar.Belki bu kadar para kazanma hırslarıyla yazılmamış olsalar kişisel gelişime herkes bu kadar karşı olmayacaktı.Çok katkısı olan muhteşem kitaplar oldu onların hakkını yemeyelim.Hepsinin varlığına şükran.
Evet olumlama yapıyorum.Ben çok mutluyum tekrarlayalım ben çok mutluyum.İnanmasanız da söyleyin.Yok olmuyor.İçimde o mutluluğu hissetmiyorum ki ben.İçim kan ağlıyor ben çok mutluyum diyorum.Bu olumlamayla olmuyor.Hala içimde ki kavga,yaralar kapanmadı ki nasıl mutlu olacağım?
Herkes de affet diyor.Neyi nasıl affedicem? Bana öyle kötülükler yaptılar ki hep arkamdan vurdular.Ben şimdi onları affedersem onlara iyilik yapmış olurum.Sürünsünler.
Şükran duymak şükretmek yani.Bu da her yerde yazılı evet.Şükrediyorum tabi.Ama nasıl hep yokluk bilinciyle.Zengin değilim ki her konuda.Olduğu kadar şükürler olsun diyorum aklıma gelince.
Değişim benim hayallerimi herkesin bakkala ekmek almaya gider gibi gerçekleştirdiğini görünce başladı aslında.Ben de ne var ki bu kadar ben gerçekleştiremiyorum.O kadar çaba sarfediyorum mücadele ediyorum olmuyor.Hep yine haksızlığa uğruyorum,yine depresyon peşimi bırakmıyor,herkese de yardım ediyorum olmuyor.
Değişim yookk bende bir şey var dememle başladı aslında.Ama ne olduğu hakkında hiç bilgim yoktu.Yıllardır bildiğim thetahealing eğitimleri almamla her şeyi benim yarattığımı gördüm.O haksızlıkların sebebi de bendim, depresyonun sebebi de bendim.İçimde ne varsa dışarıda o oluyordu. Başrol bendim herkese rollerini dağıtmıştım benim sahnemdi. Herkes bana aynalık yapıyordu aslında.
Olumlamaların direnç yarattığını gördüm.Kitapları uygulasam da bir şey olmuyordu çünkü o inançlar benimle her yere geliyordu. Affetmek şarttı. Ama bu yalnızca benim iyiliğim içindi ki onlarıda ben çekmiştim hayatıma. Affedince kendi yolumu açtığımı bilmiyordum.Affedince diyordum ki;ben dersimi aldım artık size ihtiyacım yok.Ve o insanlar başka suretlerde karşıma çıkmıyordu.Şükran şükretmek çok önemli.Artık her şeye şükreder olmuştum.Ve evren bir fotokopi makinesiydi. Şükrettiklerimi katlayıp,çoğaltıp daha fazlasını veriyordu.
Bir kitap okuyup hayatım değişmedi belki ama kendi gelişimim yeter artık ben de ne varsa onu bulacağım dememle başladı...