Ya Kendinizi Yargılamak Dünyanın En Kaba Şeyi İse
Güne kendini yargılama ayini ile başlayanlar burada mı? Sabah gözünüzü açar açmaz ah ne işler var yapılacak? Ne zor o yataktan kalkmak? Yine patron neler diyecek bugün? İş arkadaşım neler çevirecek arkamdan? Ya da ben neden böyleyim keşke erken yatsaydım. Keşke daha güzel olsaydım vs. uzar gider.
Ya güne bambaşka sorular sorarak başlasaydık? Bugün hangi mucizelere uyandım? Bugünün bana hediyeleri neler? Bundan daha iyi nasıl olur? Bugün işimde harikalar yaratacak neler yapabilirim? Bugün kimlerden katkı alabilirim? Kimler hayatımı kolaylaştırır?
Access Bars’dan sonra anladım ki evren sorulara cevap veriyor. Bu ve buna benzer sorularla yataktan kalktığımda gün içinde sormaya devam ettiğimde cevaplar geliyor.
Bugüne kadar gördük ki bu kendimizi yargılama ayinleri hiçbir işe yaramadı. Hatta durumu daha da kötüleştirdi. Evren iyi kötü ayırt etmeden sorulara cevap veriyor. Biz nasıl sorular soruyoruz? Bu insanlar neden bu kadar kötü? İşte böyle daha da fazlası geliyor. Nasıl insanların haklarını yerler? İşte böyle deyip bir sürü örnek önümüze geliyor.
Access Bars seansından sonra farkındalığım artmaya başladığı için belki de sorularımın yanıtlandığını gördüm. Hatta bazen soru bile sormadım söylemem yetti. Bugün hiç çay içemedim dedikten bir saat sonra önüme 4 termos çay konduğunu gördüm. Bugünün hediyesi ne dediğimde hiç beklemediğim yerden para geldiğini gördüm. Ya da kolaylıkla nasıl olur dediğimde her şeyin nasıl kolaylıkla olabileceğini gördüm.
Ya kendinizi yargılamak dünyanın en kaba şeyi ise?