Biz yalnızca kendimizi kurtarabiliriz!
Neden herkes de aynı değişim olmuyor? Bir seans alan biri hayallerinin ötesinde değişimler yaşarken diğeri neden yaşayamıyor?
Öncelikle kişinin gerçekten sorununu değiştirmeye istekli olması gerekiyor. Kendisi bilinçle bunu istese bile, bilinçaltı gerçekten istemiyor. Böyle olunca da sürekli seansa gelmemesi için önüne engeller çıkıyor. Ya da bahaneler üretiyor. Yada başkalarının zorlamasıyla geliniyor. O zaman da olmuyor. Bir deneyeyim mantığıyla da olmuyor. Gerçekten artık yeter bunun değişmesi için her şeye gönüllüyüm demek bazen yetiyor.Kişi seans alınca karşısında ki kişiyi kurtarıcı olarak görüyor. Hâlbuki biz yalnızca kendimizi kurtarabiliriz.
Seans yapan kişi sizin yerinize uyuyamaz, sizin yerinize düşünemez, yemek yiyemez. Hala odağınızı negatifte tutmaya devam ederseniz hiçbir şeyin değişmeyeceğini garanti veririm. Ya da sürekli olarak başkalarını suçlamaya devam ederseniz hiçbir şey değişmez. Öncelikle bu kurban psikolojisinden çıkmak gerekir. Bana neler yaptılar, ne kadar acı çektim görün, nasıl da kötüler, bunları haketmedim bu söylemler bize hiçbir şey katmaz. Tamam bunlar yaşandı. Peki bunlara benim içimde neler sebep oldu da bunları yaşıyorum? Kendimizi fark ettiğimiz anda şifalanma süreci başlar zaten. Başkalarını değiştirmeye çalışmak yerine kendimizi değiştirsek bir de bu açıdan baksak pek çok şey değişecek. Şifa olsun…